31 sierpnia 2020
ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków

Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w Niemczech

Niemieckie ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków jest częścią ustawowego pakietu ubezpieczeń społecznych. Kogo chroni i jaki zakres świadczeń zapewnia? 

Definicję wypadku przy pracy określa siódma część Kodeksu Ubezpieczeń Społecznych (SGB). Zgodnie z jego zapisami, wypadek przy pracy ma miejsce wtedy, gdy ubezpieczony pracownik ulega wypadkowi w wyniku czynności bezpośrednio związanej z jego pracą. Oto 7 rzeczy, które musisz wiedzieć o ustawowym ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków w Niemczech.

 

Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w Niemczech

Spis treści:

  1. Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków — nie tylko dla etatowców
  2. Zakres ochrony
  3. Wysokość składek na ubezpieczenie 
  4. Konieczność niezwłocznego poinformowania pracodawcy
  5. Wypadek przy pracy — obowiązki pracodawcy
  6. Brak jednorazowego odszkodowania
  7. Kwoty poszczególnych świadczeń

 

1. Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków — nie tylko dla etatowców

Ustawowe ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków chroni nie tylko osoby zatrudnione na umowę o pracę na czas nieokreślony, ale także:

  • pracowników najemnych (także w ramach minijob);
  • pracowników zarabiających poniżej granicy zwalniającej z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne (geringfügig Beschäftigte);
  • stażystów;
  • osoby niepełnosprawne w zakładach pracy chronionej;
  • wolontariuszy;
  • ratowników i członków cywilnej ochrony w sytuacjach katastrof i wypadków;
  • bezrobotnych zarejestrowanych w Federalnej Agencji Pracy (Bundesagentur für Arbeit).

Ważne: osoby prowadzące własną działalność gospodarczą mogą wykupić ubezpieczenie dobrowolnie.

 

2. Zakres ochrony

Ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zapewnia finansową ochronę przed konsekwencjami wypadków powstałych w miejscu pracy, w bezpośredniej drodze do i z zakładu pracy oraz chroni w razie choroby zawodowej. Jego rolą jest także finansowe wsparcie najbliższych pracownika w przypadku jego śmierci na skutek zdarzenia objętego ochroną.

Ważne: ochrona nie obowiązuje, jeśli podczas zdarzenia pracownik był pod wpływem środków odurzających lub spowodował je umyślnie.

 

3. Wysokość składek na ubezpieczenie 

Składki na ubezpieczenie opłaca wyłącznie pracodawca. Ich wysokość nie jest jednoznacznie określona i zależy przede wszystkim od: branży, skali zagrożenia wynikającej z klasy ryzyka, kosztów administracyjnych i kosztów prewencji.

 

4. Konieczność niezwłocznego poinformowania pracodawcy

Prawo nakłada na pracownika obowiązek niezwłocznego poinformowania pracodawcy o zaistnieniu wypadku przy pracy. Szybsze powiadomienie pracodawcy, to szybsze uruchomienie niezbędnych działań, koniecznych do zapewnienia ciągłości pracy oraz wypłaty świadczeń.

 

5. Wypadek przy pracy — obowiązki pracodawcy

Jeśli pracownik poinformował Cię o tym, że uległ wypadkowi przy pracy, a zdarzenie spowodowało co najmniej 3-dniową niezdolność do pracy, masz obowiązek zgłoszenia tego faktu izbie ubezpieczeniowej. Taką powinność nakłada na pracodawców prawo (§ 193 SGB VII). Zgłoszenia możesz dokonać na specjalnym formularzu. Zazwyczaj nosi on nazwę „raport z wypadku”.

 

6. Brak jednorazowego odszkodowania

Osoby zatrudnione w Niemczech nie dostają jednorazowego odszkodowania za wypadek przy pracy. Zamiast niego mogą liczyć na:

  • świadczenia rzeczowe — pierwszą pomoc, leczenie szpitalne, rehabilitację, leki;
  • wypłacane cyklicznie świadczenia pieniężne — comiesięczny zasiłek powypadkowy (Verletztengeld), rentę, zasiłek wyrównawczy (Übergangsgeld);
  • świadczenia, które pomogą w powrocie na rynek pracy, np. umożliwiające przekwalifikowanie zawodowe czy poszukiwanie lub utrzymanie pracy;
  • świadczenia, które umożliwiają uczestnictwo w życiu społecznym;
  • świadczenia uzupełniające.

 

7. Kwoty poszczególnych świadczeń

Przez pierwsze 6 tygodni, kiedy pracownik jest niezdolny do pracy, wynagrodzenie w pełnym wymiarze wypłaca pracodawca. Po upływie tego okresu poszkodowany ma prawo do zasiłku wypadkowego (Verletztengeld) z kasy chorych. Takie świadczenie rekompensuje utracony dochód i zapewnia środki na utrzymanie. Jego wysokość wynosi 80% regularnego wynagrodzenia brutto z odliczeniem składek emerytalno-rentowych oraz od składki ubezpieczeniowej od utraty pracy.

Jeżeli na skutek wypadku dojdzie do obniżenia zdolności do zarobkowania, pracownik może dostać rentę. Jej wysokość renty zależy od stopnia utraty tej zdolności i wysokości poprzedniego wynagrodzenia.

W przypadku całkowitej utraty zdolności do zarobkowania, kwota renty wyniesie dwie trzecie rocznego dochodu, osiągniętego przed zdarzeniem. W przypadku obniżenia zdolności do zarobkowania, pracownik może liczyć na wypłatę proporcjonalnej części pełnej renty. Przysługuje ona, jeśli zdolność do zarobkowania spadła o co najmniej 20%.

Zasiłek wyrównawczy (Übergangsgeld), to świadczenie wypłacane podczas rehabilitacji. Zapewnia ono środki na utrzymanie poszkodowanego i jego najbliższych. Kwota zasiłku dla ubezpieczonych posiadających co najmniej jedno dziecko lub dziecko wymagające opieki to 75%, a dla wszystkich pozostałych 68% zasiłku powypadkowego. Pracownicy, którzy chcą poszerzyć zakres ustawowego ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, mogą wykupić prywatną polisę.

 

Podobne artykuły: