Opłata od opakowań w Niemczech

Wprowadzenie podatku od opakowań ma na celu ograniczenie ilości zużywanego plastiku oraz ograniczenie zaśmiecania niemieckich miast. Kogo dotyczą zapisy ustawy o opakowaniach? Jakie produkty są objęte opłatą? Ile wynosi jej wymiar? Podpowiadamy.

Szczegółowe kwestie dotyczące podatku od opakowań określa niemiecka ustawa o opakowaniach (VerpackG). W 2021 została kompleksowo znowelizowana i z dniem 3 lipca zastąpiła dotychczas obowiązującą ustawę o opakowaniach 1 (VerpackG1). VerpackG2 wdrożyła do niemieckiego prawa dwie dyrektywy UE: dyrektywę w sprawie tworzyw sztucznych jednorazowego użytku oraz dyrektywę ramową w sprawie odpadów.

Jakie informacje zawiera VerpackG2?

Ustawa o opakowaniach zawiera obszerne przepisy i definicje rodzajów opakowań wprowadzanych na niemiecki rynek. W zależności od rodzaju i zastosowania dzieli je na różne kategorie: opakowania handlowe, opakowania zewnętrzne, opakowania serwisowe, opakowania wysyłkowe i opakowania transportowe. Wyróżnia także te, które powstają po wykorzystaniu przez prywatnego konsumenta, z porównywalnych źródeł (B2C) oraz opakowania, które należą do sektora handlowego (B2B). VerpackG2 ocenia także opakowania pod względem frakcji materiałowych. Należą do nich przede wszystkim papier i tektura, tworzywa sztuczne, szkło, metale żelazne, aluminium i materiały kompozytowe.

Kogo dotyczą zapisy ustawy?

Ustawa o opakowaniach obowiązuje wszystkich, którzy wprowadzają na rynek opakowania (w tym materiały wypełniające) wypełnione towarem i gromadzące się u konsumenta końcowego.

Producenci, importerzy, detaliści — kto musi spełnić obowiązki wynikające z VerpackG2?

Producenci i importerzy opakowań, (również ci, którzy produkują opakowania niepodlegające uczestnictwu systemowemu), muszą zarejestrować się w Fundacji (Stiftung Zentrale Stelle Verpackungsregister, ZSVR) najpóźniej od lipca 2022 r. Powinni zrobić to, zanim po raz pierwszy wprowadzą opakowania na rynek w Niemczech. Ponadto są zobowiązani także — w stosownych przypadkach — przystąpić do (podwójnego) systemu zbiórki i odzysku opakowań.

Obowiązkiem producentów jest także regularne zgłaszanie zarówno do rejestru opakowań, jak i do systemu liczby opakowań wprowadzonych po raz pierwszy do obrotu w Niemczech. Najwięksi dystrybutorzy podlegający uczestnictwu w systemie muszą również raz w roku poświadczyć tzw. deklarację kompletności (VE) dotyczącą liczby opakowań wprowadzonych na rynek w poprzednim roku. Dokument powinni złożyć w rejestrze opakowań.

Producenci i późniejsi dystrybutorzy opakowań B2B muszą zapewnić odbiór i odzysk odpowiednich odpadów opakowaniowych. Dotyczy to również opakowań wielokrotnego użytku. W tym celu mogą ustalać między sobą własne przepisy. Konsumenci końcowi muszą być informowani o możliwościach zwrotu.

Ile wynosi stawka opłaty od opakowań?

Producenci i importerzy muszą w pierwszej kolejności finansować odbiór i odzysk tych odpadów opakowaniowych, za które są prawnie odpowiedzialni. W przypadku opakowań podlegających uczestnictwu w systemie opłaty licencyjne są pobierane przez (podwójne) systemy. Oblicza się je na podstawie wartości wagowych i frakcji materiałowych wprowadzonych do obrotu. Pierwsi dystrybutorzy (i ewentualnie kolejni) opakowań B2B muszą zapłacić za zwrot i recykling odpadów opakowaniowych w odpowiednich firmach zajmujących się utylizacją. Fundacja Centralnego Rejestru Opakowań nie pobiera bezpośrednio od zarejestrowanych producentów opłat za swoje zadania administracyjne, ale obciąża nimi zatwierdzone systemy, które oczywiście uwzględniają te wydatki w swoich opłatach licencyjnych.

Obowiązek odpowiedniego oznakowania opakowań

Czy ustawa nakłada na producentów obowiązek stosowania konkretnych oznakowań? Opakowania mogą być oznakowane dodatkowymi informacjami o zastosowanej frakcji materiału (symbol recyklingu), logo systemu (dualnego) lub znakami towarowymi. Prawo nie nakłada jednak na producentów takiego obowiązku.

Jakie są kary za naruszenie przepisów?

Producenci, importerzy i dystrybutorzy, którzy naruszają przepisy ustawy o opakowaniach, narażają się na ryzyko kar i dodatkowych sankcji. Na poziomie prawa administracyjnego mogą to być kary pieniężne wynoszące nawet 200 000 euro. W ramach prawa prywatnego istnieje groźba ostrzeżeń ze strony konkurentów i wysokich roszczeń odszkodowawczych.

Źródła:

https://www.verpackungsgesetz.com/themen/das-neue-verpackungsgesetz-verpackg2-2021/