Minijob i Midijob — czym są i czym się od siebie różnią?

Minijob i Midijob to dwie odmienne formy zatrudnienia zdefiniowane przez niemieckie prawo pracy. Jaka jest ich specyfika i czym się od siebie różnią? Podpowiadamy.

W zależności od specyfiki pracy, charakteru wykonywanych obowiązków, potrzeb i oczekiwań, niemiecki pracodawca może zatrudnić pracownika nie tylko w ramach tradycyjnego etatu w pełnym wymiarze godzin, ale także w ramach Minijob i Midijob. Jaka jest ich specyfika?

Czym jest Minijob?

Minijob (minipraca) to zatrudnienie o charakterze marginalnym. W tym kontekście określenie marginalny oznacza określony limit zarobków lub ograniczenie czasowe. I tak:

• minipraca o marginalnym wynagrodzeniu przewiduje miesięczne wynagrodzenie w kwocie nie wyższej niż 450 euro. Od 1 stycznia 2020 r. odpowiada to miesięcznemu czasowi pracy wynoszącemu 48 godzin, pod warunkiem, że wypłacana jest tylko ustawowa płaca minimalna w wysokości 9,35 euro. Wyższe płace godzinowe skutkują także mniejszą liczbą godzin pracy;
• minipraca krótkoterminowa nazywana także zatrudnieniem krótkoterminowym. W trybie minipracy krótkoterminowej pracownik nie może przepracować więcej niż trzy miesiące lub łącznie 70 dni roboczych w trakcie roku kalendarzowego. W tym przypadku zatrudniony nie pracuje regularnie, lecz tylko okazjonalnie, a wysokość zarobków nie ma znaczenia.

Minipracownik może być zatrudniony w sektorze komercyjnym lub w prywatnym gospodarstwie domowym. Ma on takie same prawa jak pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin: prawo do ciągłej wypłaty wynagrodzenia w przypadku choroby lub urlopu. Nie otrzymuje jednak zasiłku chorobowego w przypadku długotrwałej choroby (dłuższej niż sześć tygodni) lub choroby dziecka, zasiłku dla bezrobotnych po zwolnieniu z pracy oraz nie zwiększają swoich uprawnień emerytalnych w starszym wieku.

Czym jest Midijob?

Midijob (zatrudnienie w strefie przejściowej) to stosunek pracy, w którym pracownicy zarabiają od 450,01 do 1300 euro miesięcznie. W przeciwieństwie do Minijob, które jest zwolnione z ubezpieczenia społecznego pracownika z wyjątkiem składek na ubezpieczenie emerytalne, Midijob podlega pełnemu ubezpieczeniu społecznemu.

Minijob i Midijob — podstawowe różnice

Podstawowe różnice pomiędzy Minijob i Midijob obejmują:

• limit zarobków. W przypadku Minijob limit zarobków wynosi 450 euro miesięczne. Dla Midijob jest to kwota od 450,01 do 1300 euro w skali miesiąca;
• wysokość składek, które musi odprowadzić pracodawca. Obciążenia pracodawców z tytułu składek dla pracownikow zatrudnionych w ramach Minijob wynoszą: 13% zryczałtowanej składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz 15% zryczałtowanej składki na ubezpieczenie emerytalne. W Midijob pracodawca opłaca połowę standardowej wysokości składek, co w większości przypadków skutkuje obciążeniem mniejszym niż 20%.

Przykład:
Minijob: 450 euro x 28% = 126 euro
Midijob: 451 euro x 19,875% = 89,63 euro

• kwestie związane z ubezpieczenie społecznym. Z wyjątkiem ubezpieczenia emerytalnego, minipraca nie stanowi ochrony ubezpieczeniowej dla pracownika. Midijob podlega składkom na ubezpieczenie społeczne. Oznacza to, że pracownicy zatrudnieni w ramach takiego stosunku pracy korzystają z pełnej ochrony socjalnej: pakietu świadczeń w zakresie opieki zdrowotnej, opieki długoterminowej czy ubezpieczenia od bezrobocia;
• opodatkowanie dochodów. Mini- i midiprace podlegają opodatkowaniu. W przypadku Minijob za 450 euro pracodawca zazwyczaj pobiera podatek od wynagrodzenia według stawki ryczałtowej wynoszącej 2% i odprowadza go do centrum minipracy wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne. W przypadku Midijob podatek od wynagrodzenia pobiera się z wynagrodzenia pracownika, zgodnie z indywidualnymi zasadami odliczania podatku od wynagrodzenia (klasy podatkowe). Ze względu na progresję podatkową w klasach podatkowych od I do IV, podatek jest potrącany z miesięcznego wynagrodzenia pracownika tylko wtedy, gdy przekracza ono 1 000 euro. Z drugiej strony, w klasach podatkowych V i VI pracownicy są opodatkowani na najniższym poziomie średniego zatrudnienia, tj. przy wynagrodzeniu wynoszącym 450,01 euro lub więcej.

Źródło:

https://www.gesetze-im-internet.de/sgb_4/__20.html